Wat ik zelf heerlijk vind : geen files richting Sarlat, geen overvolle markten, en tóch dat gevoel van overvloed. Op dinsdagochtend struinen over de markt van Bergerac zonder te hoeven duwen, een praatje maken met de wijnboer die alle tijd heeft om je een glas te laten proeven… dat is goud waard. En als je dan ’s avonds in een houten chalet de open haard aansteekt, begrijp je meteen waarom dit seizoen zo geliefd is. Ik kwam zelf een mooi adres tegen via https://location-dordogne-chalet.com – en geloof me, een knus verblijf maakt het verschil als de nachten wat frisser worden.

De natuur in volle kleuren

De herfst in Dordogne betekent letterlijk een schilderij voor je ogen. De heuvels kleuren van feloranje naar diep paars, de wijngaarden glanzen in het lage zonlicht en de bossen rond Domme of Beynac lijken wel een sprookjesdecor. Persoonlijk kreeg ik kippenvel toen ik een wandeling maakte langs de Dordogne-rivier en de mist langzaam optrok : het voelde alsof de hele vallei even alleen van mij was. Heb jij dat ook, dat stilte soms harder binnenkomt dan geluid ?

Wijn en gastronomie op z’n best

Oké, eerlijk : de herfst draait hier ook gewoon om lekker eten. Het is hét seizoen van de walnoten, de paddenstoelen (cèpes overal !) en natuurlijk de truffels. Restaurants serveren menu’s die je in de zomer niet tegenkomt. En de wijnroutes ? Veel relaxter. Ik ben ooit in september bij een kleine producent in Pécharmant geweest en de man vertelde urenlang over de oogst. Proeven, lachen, verhalen delen – dat lukt gewoon beter zonder hordes toeristen die snel door willen.

Praktisch voordeel : lagere prijzen en meer keuze

Nog een reden waarom ik fan ben van de herfst in Dordogne : je portemonnee. Verblijven zijn goedkoper, je vindt makkelijker een charmante gîte of chalet, en zelfs vliegtickets naar Bergerac of Bordeaux zijn vaak stukken lager. Dat betekent dus meer budget voor kaas, wijn en misschien een dagje kanoën als de zon nog meewerkt. Klinkt niet verkeerd toch ?

Even weg van de massa

Misschien is dat wel de kern : de Dordogne in de herfst voelt als een cadeau dat niet iedereen uitpakt. Terwijl de zomer schreeuwt en bruist, fluistert de herfst. En soms, zeker als je even wilt ontsnappen aan het tempo van thuis, is dat precies wat je nodig hebt. Een traag ontbijt, een wandeling zonder haast, een dorp ontdekken waar de tijd lijkt stil te staan… Het zijn die kleine dingen die je reis onvergetelijk maken.

Dus, wanneer ga jij ?

Ik zou zeggen : laat je niet alleen leiden door het cliché van de zomer. De Dordogne in de herfst heeft iets bijzonders, iets wat je alleen snapt als je er zelf staat met koude vingers rond een warm glas wijn. En geloof me, je wilt dat meemaken.

Maar hoe pak je zoiets aan ? Toscane is groot, je kunt onmogelijk alles in een week zien. Daarom heb ik een route uitgewerkt die ik zelf ook aan vrienden zou aanraden. Praktisch, mooi in balans en vol momenten die je camera én je hart vullen. En een tip tussendoor : als je onderweg zin hebt in een verblijf dat voelt als thuis, kijk eens op https://www.location-de-vacances.net. Dat scheelt zoeken en je vindt er vaak adresjes die je niet in elke reisgids ziet.

Dag 1 – Florence : start met kunst en chaos

Begin je reis in Florence. Ja, het is druk, ja, toeristisch, maar Toscane zonder Florence is ondenkbaar. Klim naar Piazzale Michelangelo voor een uitzicht dat iedereen stil krijgt. En eerlijk : een pizza bij Gusta Pizza in de wijk Oltrarno is beter dan in menig chic restaurant. Laat je auto nog even staan en wandel gewoon, morgen komt er tijd genoeg om te rijden.

Dag 2 – Chianti : wijn, wijn en nog eens wijn

Vandaag rijd je richting de Chianti-streek. De weg van Florence naar Siena via Greve en Castellina is al een attractie op zich. Stop voor een wijnproeverij – veel wijnhuizen doen dit gratis of voor een klein bedrag. Persoonlijk vond ik de wijnen net buiten Panzano verrassend goed. En ja, een doosje in de kofferbak is geen slecht idee.

Dag 3 – Siena : middeleeuwse magie

Siena is compact, maar vol karakter. De schelpvormige Piazza del Campo is legendarisch, zeker rond lunchtijd. De Duomo ? Absoluut een must. Het interieur is bijna over the top met zwart-witte marmeren kolommen en een vloer die voelt als een kunstwerk. Blijf hier een nacht, zodat je de stad ervaart wanneer de dagjesmensen weg zijn – dat is puur magie.

Dag 4 – Val d’Orcia : Toscane zoals op de posters

Rijd via Montalcino (bekend om Brunello-wijn) naar Pienza en Montepulciano. Hier vind je de iconische glooiende heuvels met cipressenrijen. Het lijkt soms bijna nep, zo perfect. Neem een picknick mee en zoek een plekje langs de weg met uitzicht. Zulke momenten vergeet je nooit.

Dag 5 – Cortona : charmant en rustig

Cortona is minder bekend, maar heerlijk sfeervol. Het ligt op een heuvel en de uitzichten over de Val di Chiana zijn waanzinnig. Je kunt hier rustig rondslenteren zonder massa’s toeristen. Voor mij was dit een van de meest relaxte stops van de hele reis.

Dag 6 – Lucca : fietsen op de stadsmuren

Op naar Lucca, een stad die vaak in de schaduw staat van Pisa. Maar geloof me : dit is leuker. Huur een fiets en rijd over de brede stadsmuren die de binnenstad omringen. Daarna plof je neer op een terrasje met een glas witte wijn uit de streek. Simpel, maar perfect.

Dag 7 – Pisa of terug naar Florence

Wil je de scheve toren toch zien ? Doe het nu. Maar wees voorbereid : het is druk en eerlijk gezegd vooral leuk voor één foto. Persoonlijk zou ik terugkeren naar Florence en daar nog één laatste avond genieten. Een bord pasta, een gelato, en klaar. Beter kun je een Toscaanse roadtrip niet afsluiten.

Praktische tips voor je Toscane roadtrip

• Beste reistijd : mei, juni of september. In juli en augustus is het heet én duur.
• Auto huren : kies een kleine wagen, dorpsstraatjes zijn smal.
• Budget : reken op 70–100 euro per dag voor verblijf en eten, exc

En het mooiste is: het is echt makkelijk te organiseren. Of je nu start in Nantes, Bordeaux of zelfs wat hogerop richting La Rochelle, je hoeft alleen maar een route te plannen en een paar fijne campings uit te kiezen. Tip: via https://www.camping-en-bord-de-mer.fr vind je snel plekken waar je letterlijk je bus voor de duinen kunt neerzetten. Geloof me, wakker worden met de oceaan voor je neus is een ervaring die je niet vergeet.

Dag 1 & 2 – Start in La Rochelle en de Charente-Maritime

La Rochelle is zo’n stad waar je meteen verliefd op wordt. Die oude haven met de twee torens, de smalle straatjes vol terrasjes… Het voelt een beetje mediterraan, maar toch heel Atlantisch. Perfect om de eerste dag rustig te beginnen. De tweede dag kun je meteen door naar Île de Ré. Daar huur je een fiets en trap je langs zoutvelden, witte dorpjes met groene luiken en natuurlijk eindeloze stranden. Persoonlijk vind ik het strand bij Le Bois-Plage-en-Ré een topper.

Dag 3 – Bordeaux en een vleugje wijn

Oké, Bordeaux is niet per se kust, maar sla het niet over. Je hebt hier wereldklasse wijn, en de stad zelf is super levendig. Een middagje wandelen langs de Garonne, een glas Saint-Émilion op een terras en daarna je busje weer instappen richting de oceaan. Twijfel je of het de moeite waard is? Ja. Gewoon doen.

Dag 4 – Dune du Pilat en de baai van Arcachon

De Dune du Pilat is bijna een verplicht nummer. Het is de hoogste zandduin van Europa, en geloof me: als je boven staat met uitzicht over de oceaan en de bossen achter je, voel je je even heel klein. Neem een flesje wijn mee en kijk hoe de zon langzaam wegzakt in de Atlantische horizon. Magisch.

Dag 5 & 6 – Les Landes: surfen, bossen en eindeloze stranden

De Landes is waar je echt dat pure road trip-gevoel krijgt. Je rijdt door kilometerslange dennenbossen, af en toe een afslag naar een strand, en overal surfers die hun boards onder de arm dragen. Hossegor is de plek voor surf (ook als je zelf niet op een plank klimt, de sfeer is geweldig). Persoonlijk hou ik van die ochtenden dat je wakker wordt met alleen het geluid van de golven en de geur van hars in de lucht. Het is simpel en perfect.

Dag 7 – Baskenland en Biarritz

Sluit je trip af in stijl. Biarritz is chique maar ook laid-back, en het Baskische eten… eerlijk, ik denk nog steeds aan die pintxos-barren waar je van het ene hapje naar het andere hopt. Pak ook zeker een middagje Saint-Jean-de-Luz mee. Het voelt als een klein vissersdorp, maar dan met een vleugje vakantieparadijs.

Praktische tips voor jouw road trip

Beste periode: mei tot september, maar in juli en augustus kan het druk en prijzig zijn.
Budget: reken op €50 tot €70 per dag als je campings en simpele maaltijden doet.
Campings: kies voor plekken vlakbij de kust, maar boek in de zomer wel op tijd.
Must-have in je busje: een koelbox voor verse oesters (ja, die eet je hier op elke straathoek), en een strandstoel. Geloof me, je zult me dankbaar zijn.

Waarom deze route zo werkt

Wat ik zelf geweldig vind aan deze 7 dagen is dat je een perfecte mix krijgt: cultuur in steden zoals La Rochelle en Bordeaux, natuur bij de Dune du Pilat, en eindeloze relaxmomenten langs de stranden in de Landes en Baskenland. Het tempo ligt precies goed: je hebt elke dag een hoogtepunt, maar ook genoeg ruimte om gewoon te genieten en even helemaal niks te doen. En is dat niet precies waar een road trip voor bedoeld is?

Waarom Noord-Italië je kan verrassen

Noord-Italië is een beetje de alleskunner. Je hebt hier de Alpen voor spectaculaire hikes (of gewoon een cappuccino met uitzicht op de sneeuwtoppen), de beroemde meren zoals Lago di Como en Gardameer, en steden als Milaan, Turijn en Verona. En ja, Milaan is niet alleen mode en dure winkels – de wijk Navigli met zijn kanalen is supergezellig voor een aperitivo.

Wat ik persoonlijk fantastisch vind : in één dag kun je ’s ochtends in de bergen wandelen en ’s avonds genieten van verse vis aan het meer. En qua eten ? Polenta, risotto alla milanese, verse truffels in Piemonte… Je proeft echt dat noorden een eigen keuken heeft.

Toscane : la dolce vita in zijn puurste vorm

Toscane is… tja, het is bijna een cliché, maar wát voor een cliché. Denk aan zonsondergangen boven wijngaarden, cipressen langs slingerende wegen en steden vol kunst zoals Florence en Siena. Zelfs als je niet zo’n kunstliefhebber bent, zal de Duomo van Florence je mond laten openvallen.

En het tempo ligt hier lager. Het is het soort plek waar je gewoon een hele middag op een terras blijft hangen met een glas Chianti. Kleine dorpen zoals San Gimignano en Pienza zijn postkaart-perfect, al moet je in het hoogseizoen wel wat toeristen verdragen.

Beste reistijd

Noord-Italië: mei-juni of september zijn ideaal. In juli en augustus kan het rond de meren behoorlijk druk worden, en in Milaan is het dan gewoon heet en stoffig.

Toscane : voorjaar (april-mei) en najaar (september-oktober) zijn magisch. De zomer is mooi maar heet, en steden als Florence kunnen dan overvol aanvoelen.

Wat kost het ?

Grofweg : Toscane kan duurder zijn qua accommodatie, zeker als je een agriturismo met zwembad wilt in het hoogseizoen. Noord-Italië heeft meer variatie in prijs, vooral als je buiten de hotspots verblijft. Een pizza in Florence ? Reken op €10-12. In een klein dorp in Piemonte ? Eerder €7-8, en waarschijnlijk lekkerder ook.

Mijn advies als je écht moet kiezen

Als je houdt van afwisseling en natuur + stad wilt combineren, ga voor Noord-Italië. Perfect voor een roadtrip of een combinatie van trein en auto. Wil je juist dat ultieme “Italië-gevoel” met zonovergoten heuvels, wijn en cultuur in slow motion ? Dan is Toscane je plek.

En eerlijk : misschien moet je ze gewoon allebei doen… maar niet in één week. Dat is vragen om keuzestress.

Conclusie

Er is geen verkeerde keuze. Het is meer een kwestie van stijl : Noord-Italië geeft je energie en variatie, Toscane geeft je rust en romantiek. Wat kies jij ?